🌼 Usiądź, odetchnij głęboko i przeczytaj książkę, która rozkocha w sobie każdego na swój sposób ❤️

🌼 ,,Sto rzeczy, których nauczysz się w życiu" z Wydawnictwa Format to lektura niesamowicie wzruszająca, piękna, która poruszyła każdą strunę mojej duszy. 

🌼 Książka, która zabierze cię na kilka minut do świata ukojenia i spokoju, choć może ci się wydawać, że nie będzie to możliwe. 

🌼 Życie, ludzie, przemijanie, czyste piękno i prostota. Pokochałam to. 

🌼 Nie trzeba używać więcej słów, jedynie powiem - przeczytajcie, obejrzyjcie, przejdźcie z nią przez życie, podarujcie bliskiej osobie. Spędźcie czas sam na sam z nią u boku lub w większym gronie, jak czujecie i wolicie. Nie zawiedzie was, ja to wiem 💛

Oryginalny tytuł: The Way of All Flesh

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Ilość stron: 480

Premiera: 23.07.2019r.

Lipiec już lada chwila owocuje w premierę, na której warto zawiesić oko. Jest to książka ,,I sprawisz, że wrócę do prochu'' - Ambrose Parry, wydawnictwa Zysk i S-ka. Jak ostatnio sięgnęłam po kryminał retro, to tym razem jest to typowo kryminał historyczny. Coś, co mnie naprawdę wciągnęło.

To było bardzo dobre! Nie dość, że zaczyna się od razu z grubej rury, każde kolejne zdanie aż chcę się chłonąć dalej to poza tym zawarta jest tematyka zahaczająca mocno o medycynę. Oprócz tego dużo w niej historii i nawet język, którym ta książka została napisana, jest dość specyficzny. Oczywiście jako, że jest to kryminał, nie zabrakło także zbrodni. Najważniejszy element.

Akcja rozgrywa się w roku 1847, cofamy się daleko w czasie. Autor zabiera czytelnika do Edynburga, gdzie dzieją się dziwne, tajemnicze rzeczy. Dokładniej zgony, które trudno jest wytłumaczyć, bo zaczynają zdarzać się częściej niż myślano. Nic w tej książce nie jest przypadkiem, więc czy w mieście jest seryjny morderca, który upatrzył sobie, uwaga... młode kobiety? To pytanie stawiali sobie bohaterzy, ale nasuwały im się pewne podejrzenia i różne spekulacje. A więc jaka była prawda? 

Bohaterów wykreowano z dbałością i to cenię, bo nie chowali się oni gdzieś za grubą warstwą samego faktu medycyny w książce, której było bardzo, bardzo dużo. Momentami brakowało mi samego kryminału. Przewyższała ona to, czego przede wszystkim oczekiwałam od tej pozycji, ale zarazem mogłam dowiedzieć się wielu interesujących rzeczy, więc wybaczam. Co do bohaterów, pierwsze skrzypce gra William Raven. Jest studentem medycyny, który wysoko mierzy i ma spore ambicje. Na praktyki trafia do dr Jamesa Simpsona - znanego położnika. Otwiera to przed nim szanse na spełnienie zawodowego marzenia i udoskonalenia umiejętności, ale też przede wszystkim do spłacenia swojego długu.

Kolejną bohaterką jest Sara Fisher, z którą się zdecydowanie polubiłam. Jest to dziewczyna, która mimo bycia służącą, absolutnie pokazywała, że nie jest gorsza ani nic nie warta przez to, że nie była na jakimś wysokim szczeblu. Prawdę mówiąc, w XIX wieku, kobiety miały ciężkie życie, bo mało co mogły robić. Zawody w dużej mierze były kierowane do mężczyzn, a kobieta niewiele znaczyła. To też mi się skojarzyło z Bella Donną, gdzie płeć piękna, była stawiana niżej pod względem zawodów właśnie.

Wszystko w tej książce było dla mnie mocno intrygujące. Począwszy od bohaterów, po główne morderstwa, aż do medycznych dopowiedzeń, których było od groma. Fajnie, że ta książka to nie jest jedynie czysta fikcja, bo są w niej nawiązania do tego, co faktycznie było i miało miejsce w rzeczywistości. To mocno oddziaływało na wyobraźnię. 

,,I sprawisz, że wrócę do prochu'' to książka, która też pokazuje podział ludzi. Na lepszych, gorszych, ze względu na to w jakiej rodzinie się urodzili czy jakiej są płci. Jest to straszne i na pewno trudne do pojęcia, ale tego akurat w książce nie brakowało. Bohaterzy, zwłaszcza Sara, byli tego przykładem i najbardziej na kobiecie opierano typowe postrzeganie niektórych ludzi. Nawet to, że ,,zrobiono'' z niej służącą, która była niestety nikim ważnym dla ludzi wyżej w społeczeństwie. Wydaje mi się, że takie dzielenie ludzi jest nadal aktualne, nawet za bardzo i niektórzy uważają się za lepszych, jakby byli nie wiadomo kim...

Jeśli szukacie kryminału w nowym wydaniu, gdzie oprócz tego znajdziecie wątki niekoniecznie miłosne i obyczajowe, a za to historyczne i naukowe to polecam sięgnąć po ,,I sprawisz, że wrócę do prochu''. Z tego co wiem, jest to seria, więc jakby był niedosyt u kogoś, to może doczekamy się kolejnych części?

Może jest to temat oklepany i stary, ale... Ostatnio naszła mnie ochota na książkowe zakupy. Dawno tego nie robiłam, bo zajęłam się recenzjami i nie było czasu na przejrzenie co i jak. Naszły mnie przy okazji tego, pewne przemyślenia odnośnie naszej czytelniczej przyszłości.

Nawet jeśli na co dzień nie zaczytujecie się w komiksach, ale chcecie sięgnąć po coś dla całej rodziny, przy czym się pośmiejecie, a może nawet wyciągnięcie lekcję to śmiało sięgajcie po ,,Ekipę Złych". Gwarantuję, że się nie zawiedziecie.

Oryginalny tytuł: Палата № 6

Tłumaczenie: Maria Grabowska

Liczba stron: 226

Wydawnictwo: Mg

Data premiery: 19.01.2019r.


  Jego kolejną książką, którą wznowiło wydawnictwo Mg to ,,Pawilon szósty", czyli zbiór czterech nowel o tytułach ,,Pawilon szósty", ,,Pojedynek", ,,Wrogowie" i ,,Przykrość" z czego ostatnia nowela jest bodajże najkrótsza z tych wszystkich. Jednak każda liczy sobie wartościowe strony, nie patrząc na ich ilość, od których trudno było mi się oderwać. Czego mogłam się spodziewać innego po tym autorze? Zwłaszcza, że pojawia się w książce wyraźne nawiązanie do szpitala psychiatrycznego, co mnie tylko pchnęło do przeczytania. Wystarczą te dwa słowa, a ja już zapisuję pozycję na swoją obowiązkową listę, jestem już wyczulona. Uwielbiam to. W dodatku trafiło się to w takiej klasyce.

  Na samym początku książki mamy okazję poznać bardzo intrygującego bohatera, jakim jest Andriej Jefimycz Ragin. Pracuje on jako lekarz w szpitalu psychiatrycznym. Niby normalna posada, wszystko powinno być w porządku, a nawet powinien się cieszyć, że znalazł całkiem ciekawą pracę. Jednak Andriej w krótkim czasie uznaje, że nic tam nie ma sensu, nie ma po co się starać i leczyć swoich pacjentów więc zwyczajnie zaczyna to olewać i oddaje się przyjemnościom. Któregoś dnia przypadkiem trafia do sali o numerze 6, gdzie zaczyna się dziać coś nowego dla nas, jako czytelników, ale również dla naszego znudzonego wszystkim bohatera.

  Lekarz poznaje bliżej jednego z pacjentów szpitala, do którego po czasie zaczyna codziennie przychodzić. Między mężczyznami tworzy się więź jakiegoś porozumienia, choć początki tego nie były wcale najłatwiejsze. Ich rozmowy są pełne filozofii, aż samemu można się nieświadomie dać wciągnąć w to. Nowa znajomość ma duży wpływ na życie Andrieja, a sama nowela pokazuje jak łatwo jest posądzać kogoś o czyny, zupełnie go nie znając. Dodatkowo jak często człowiek nie zastanawia się nad tym, że dana osoba mogła wieść normalne życie, ale koleje losu sprawiły, że znalazła się tu gdzie aktualnie jest i nie powinno się tego oceniać po jej przypadkowej, krótkiej wypowiedzi.

  ,,Pawilon szósty" to główna nowela, którą zaczynamy całą lekturę i można by o niej pisać i pisać, ale poza tym mamy jeszcze trzy inne. Jest to choćby ,,Pojedynek", opowiadający o trudnej miłości, właściwie nieszczęśliwej relacji między dwójką niby kochających się ludzi. Tutaj mamy do czynienia niezmiennie z interesującymi dyskusjami bohaterów, które ze strony na stronę powoli przechodzą swoistą przemianę. Kolejny raz mamy złe, czy błędne postrzeganie człowieka. Jest to ważny temat, więc dobrze, że często to się pojawiało.

  Nowela ,,Wrogowie" była dla mnie jedną z ciekawszych, zaraz po tytułowym pawilonie, bo jest to historia lekarza, który zostaje zmuszony podjąć jedną z cięższych w swoim życiu decyzji, czyli czy przeżywać swoją prywatną tragedię czy wziąć się w garść, a najlepiej udawać, że wszystko jest w porządku i biec do pacjenta potrzebującego nagłej jego pomocy. Jest to trudne, nie ukrywam. Włączyło mi się w tym momencie współczucie, bo nie jest łatwo skupić się na zawodowej pracy, gdy wewnętrznie przeżywa się trzęsienia ziemi.

  Jako ostatnim, krótkim utworem jest ,,Przykrość". Rządzi tutaj ponownie lekarz, który na co dzień jest spokojny i ułożony, ale niestety emocje dają górę i uderza on felczera, jego współpracownika. Nie jest to absolutnie podobne do mężczyzny i to co zrobił wyraźnie sprawia, że jest mu z tego powodu przykro, ma wyrzuty sumienia i nawet nie może pojąć dlaczego do tego doszło. To intrygujący obraz natury człowieka, czyli robimy coś, nie myśląc nad konsekwencjami i tym co będzie po, a dopiero później okazuje się, że wcale tego nie chcieliśmy, samo się stało, a nam jest zwyczajnie głupio. Bohater po zdarzeniu ma na tyle duże poczucie winy, że sam widzi potrzebę, poniesienia konsekwencji swojego posuniętego kroku.

  Ani razu nie zdarzyło mi się nudzić w trakcie czytania tego zbioru. Co chwilę działo się coś nowego, mimo, że wszystko jest do siebie podobne pod względem przekazu. W ten sposób mamy spójność, łączenie się utworów w jedną, pomyślną całość. Nie mam nawet do czego się przyczepić tak naprawdę. Pomijając oczywiście trudne do przeczytania, wymówienia i zapamiętania nazwiska. Ale to typowe dla rosyjskiej literatury...

  Był to dla mnie wspaniały powrót do tego, co nigdy nie przeminie i zawsze będzie się chciało wracać. Mogę śmiało stwierdzić, że Antoni Czechow to jeden z moich ulubionych już autorów. Tym razem trafił do mnie tematyką, poruszanymi problemami w formie łatwej w czytaniu noweli, tak jak przy naszym pierwszym spotkaniu, ale tam bardziej rządziła czysta satyra, a teraz? Prawda.

  Antoni Czechow zawarł w swoich nowelach prawdę o społeczeństwie, ludziach oraz ich przypadłościach. Mimo, że minęło tyle lat, jego utwory wciąż są aktualne i opisują znaną nam rzeczywistość. Pod przykrywką czterech opowieści, dostajemy życiową prawdę i to jest najważniejsze w całej książce.

Ilość stron: 352

Wydawnictwo: Dragon

Data premiery: 2019 r.

   W końcu udało mi się sięgnąć po twórczość Gabrieli Gargaś, dzięki wznowieniu jednej z jej pierwszych książek przez wydawnictwo Dragon, czyli ,,Trudna miłość''. Spędziłam z tą książką przyjemnie czas, przez jej lekkość, kobiecość i typową obyczajowość. Przyszedł zatem czas na opowiedzenie kilku słów o niej.

   Jest to historia Natalii. Kobiety, która tak naprawdę, uważa siebie za typową panią domu. Gospodynię, która najlepiej powinna mieć na głowie tylko i wyłącznie dom. Nie jest przez to szczęśliwa i w pełni wolna. Jej małżeństwo przestaje wyglądać jak kiedyś, czyli po prostu dobrze. Dogadywanie się z własnym mężem staje się ogromnym problemem, a dokładniej brak zauważania siebie nawzajem i tego, co wydarza się w rodzinie. Powstają dla nich różne światy. Dla Natalii jest nim ktoś nowy w jej egzystencji.

,,Czasami dobrze jest zamknąć oczy i spojrzeć na świat otwartym sercem''

   Życie nabiera dla głównej bohaterki nowego tempa, kiedy przez czysty przypadek, poznaje ona pewnego mężczyznę. Nazywa go Nieznajomym. To on sprawia, że bohaterka wyrywa się chociaż odrobinę ze swojej znienawidzonej rutyny i nieszczęśliwych relacji z partnerem. Zaczyna czuć wiatr we włosach, odżywa na nowo. W tajemnicy, wśród kłamstw, ale jednak. Przynajmniej tak się jej wydaje.

   Oboje myślą, że to tylko przyjaźń, nowa znajomość. Nic więcej, choć jedno z nich wie, że nie powinno to wyglądać właśnie tak. Zwyczajne spacery, spotkania w kawiarni i niby nic nieznaczące rozmowy. Czy na pewno tak jest? To pytanie towarzyszyło mi przez znaczną część lektury... Niektóre teksty bohaterów rzucane do siebie, nie dość, że mnie odrobinę myliły, to w dodatku zaskakiwały i zmuszały, żeby zacząć zagłębiać się w nich. W ich prawdę. Ich wspólna relacja, momentami stawała się dla mnie chaotyczna. Jednak w dobrym znaczeniu. Skutecznie to powodowało, że cichutko kciuki trzymałam za ich postępowania, ale czy to pomogło w ogóle?

,,Każdy człowiek ofiarowuje nam coś innego, wnosi coś do naszego życia.''

   Mamy pokazany naturalny obraz dojrzałej kobiety, a raczej jej codziennego życia. Domowe obowiązki, którym się oddaje. Jednak wszystko to przełamują emocje. Dużo emocji. I to mi się bardzo spodobało, bo znaną monotonię przełamuje nagły zwrot miłosny, nowy bohater, a zatem nowa perspektywa. Robi się coraz ciekawiej przez to. Ja cały czas byłam ciekawa tego, jak będzie zachowywać się bohaterka, tłumacząc swoje zniknięcia, częste wypady na miasto, czy wyjazdy.

   Autorka swoją książką pokazuje miłość w różnych obliczach. To, co zakochany człowiek jest w stanie zrobić, a nawet jak potrafi zapominać o przyziemnych, do tej pory ważnych sprawach, jak choćby córka, odnośnie której nie jest jak się okazuje, wcale kolorowo. Jak łatwo posuwa się do zdrady, choć pewnie nigdy nie śmiał o tym pomyśleć. Taki obraz mamy na podstawie właśnie Natalii. 

,,Czasami mam ochotę uciec od swojego poukładanego świata.''

   Jest to opowieść bardzo realna i uczuciowa. Przedstawia rzeczywistość w prawdziwym świetle - niedoskonałego życia, ludzkich problemów, słabości i załamań. Do tego dołącza brak prawdziwej czułości i zabiegań o siebie w małżeństwie, które raczej nie zmierza w dobrą stronę. Co jednak najważniejsze, obrazuje jak na wiele sposobów rozumiana jest miłość, jak wygląda jej piękno i jej cienie. To właśnie ,,Trudna miłość''.

Lekka w czytaniu, naturalna i co ważne, przepełniona emocjami. Pozornie zwyczajna historia dojrzałej kobiety, a jednak pokazująca, że warto walczyć o siebie i o to, co ważne w życiu. Polecam sięgnąć, jeśli lubicie obyczajówki i bardzo kobiece książki. Dziękuję wydawnictwu przy okazji za możliwość przeczytania :)

Styczeń spędziłam w towarzystwie czterech książek. Wróciłam do swojego ulubieńca, poznałam nowych autorów, uroniłam łzę i nawet poczułam niepokój, mimo że nie powinnam przy pewnej książce. Zobaczmy wspólnie jakie pozycje mi się przytrafiły.

Zaczęłam od książki na temat sensu życia, czyli ,,Kawiarnia na końcu świata'' - John Strelecky. Ani poradnik, ani typowa powieść, powiedziałabym, że coś pomiędzy. Jest to historia Johna, który przez zdarzenia losowe trafia do, na swój sposób, dziwnej kawiarni zwanej Dlaczego Tu Jesteś. Jak sama książka, wydaje się ona być zwyczajna, nie wzbudzająca absolutnie podejrzeń. Jednak szybko okazuje się, że jest to miejsce niesamowite, wręcz dziwaczne, a jej pracownicy zachowują się jakby coś brali... Wszystko nabiera sensu dopiero z czasem jak się okazuje. Niby o sensie życia, a ja się autentycznie stresowałam na początku, czekałam, aż zaraz ktoś go zadźga :D

Ocena: 8/10

Recenzja: Kawiarnia na końcu świata - John Strelecky

Sięgnęłam po bardzo cieniutką książkę, która momentalnie skojarzyła mi się z ,,Oskarem i panią Różą''. Mowa o ,,Listy do Miriam'' - Lutgard van Heuckelom. Jest to książka napisana w formie tytułowych listów, których autorką jest mama chorej śmiertelnie córki. Sama Miriam została jeszcze dogłębniej pokazana za pomocą wypowiedzi w formie jej pamiętnika. Kilka jej wtrąceń się pojawiało, co ściskało moje serce totalnie. Jest to okropnie emocjonalna książka, prywatna, intymna. Przepełniona bólem, smutkiem i bezradnością, a zarazem nadzieją i szczęściem. Ile łez przy tym wylałam, to nie zliczę. Ciężki temat. O bólu, stracie, bezradności obu stron jak i o tym, że warto walczyć do samego końca - to są ,,Listy do Miriam''.

Ocena: 8/10

Recenzja: BRAK

Po raz chyba już czwarty spotkałam się z Estellą (czy Stellą? Zależy jak na to spojrzeć) i Chetem w książce ,,Niebezpieczne kłamstwa'' - Becca Fitzpatrick. Za każdym kolejnym razem coraz mocniej darzę tę książkę uczuciem. Chociaż znam ją już prawie że na pamięć, absolutnie mi się nie nudzi, a ja zaczynam czuć się jej częścią. Jest to historia nie do końca miłosna, bo niby wątek romantyczny się pojawia, ale nie tak zwyczajnie. Mamy przeprowadzkę głównej bohaterki ze względów bezpieczeństwa, ponieważ była ona poniekąd świadkiem morderstwa. Zostaje zmuszona zacząć nowe życie w Thunder Basin. W Filadelfii zostawia za sobą wszystko. Wspomnienia, przyjaciół, chłopaka. To sprawia, że jej życie zaczyna składać się z oszukiwania, nawet tych, którzy po czasie stają jej się bliscy. Nie do końca tradycyjna młodzieżówka i to mi się w niej podoba. Za pierwszym razem strasznie ją przeżywałam i łzy leciały mi strumieniami, pod sam koniec. Nic na oczy nie widziałam prawie, ale czytałam dalej :D Teraz już słabo emocje działają, po tylu razach, ale i tak brnę w to.

Ocena: 9/10

Recenzja: BRAK

Ostatnią książką, którą udało mi się przeczytać, jest ,,Dubaj. Prawdziwe oblicze'' - Jacek Pałkiewicz. Tu nie jest już tak kolorowo. Z jednej strony jest to reportaż, a jednak częściowo po prostu pamiętnik i wspomnienia z podróży do Dubaju. Została przedstawiona w niej ciemna strona tego przepełnionego bogactwem miejsca, o której turystów się nie informuję, a nawet ukrywa. Ogólnie, książka mi się podobała bardzo średnio, za dużo pojawiło się bezsensownego opisywania swojego życia prywatnego. Na to co najważniejsze w tej książce, trzeba poczekać niestety. Potraktowałam ją jako źródło informacji, z racji, że nigdy nie interesowałam się tą tematyką. Tak więc, informacyjną rolę w moim przypadku ta pozycja spełniła, ale i tak jest to książka powierzchowna, nie zagłębiająca się w szczegóły, a szkoda.

Ocena: 5/10

Recenzja: Dubaj. Prawdziwe oblicze - Jacek Pałkiewicz

Dajcie znać co ciekawego udało wam się przeczytać w styczniu. Chętnie poczytam :)

  Współcześnie wiersze może pisać każdy. Chociaż czy to w ogóle można jeszcze nazywać poezją? W dużej mierze to tylko zwykłe zlepki zdań, loteria ,,albo coś z tego wyjdzie albo nie". Moja przygoda ze taką ,,poezją'' zaczęła się od Rupi Kaur, przez Annę Ciarkowską, a teraz zatrzymałam się na Annie Mielec, o której wierszach dzisiaj trochę napiszę.

  Być może nie jest to nazwisko bardzo popularne, przynajmniej ja nigdy nie słyszałam o tej autorce, dopóki nie miałam okazji zapoznać się właśnie z jej twórczością. Jest to zbiór wierszy o tytule ,,Cierpienia Anioła". Krótki tomik, a jednak bogaty w kilkadziesiąt utworów. Są różnej długości. Niektóre nie zajmują nawet jednej strony, inne rozciągają się na minimum dwie. Zdecydowanie wolałam krótsze, żeby jak najszybciej przejść dalej...

  ,,Wiersze'' (o ile można to tak nazwać) tej autorki mają swoje główne motywy w większości, a są nimi cierpienie, miłość i samotność. Nie zostało to przedstawione wybitnie, jak by to zrobili najlepsi poeci, ale przez to ile czasu i w jakim wieku było pisane, ma to swoje wytłumaczenie, chociaż na przestrzeni lat powinno się mocniej poprawić. Kojarzyło mi się to z wyrzutami nastoletnimi i chyba nie bez powodu. Tym stały się pewnym momencie te wiersze. Tylko tym.
  Można było spotkać w tej książce większe rozbudowanie tekstów niż w tym co miałam okazję kiedyś czytać i to jest na plus, bo nie kończy się taki ,,wiersz" na jednym zdaniu, chociaż i to miewało by tutaj swój urok, ale w przypadku tego tomiku, chętnie użyję stwierdzenia, że liczy się jakość, a nie ilość. Książka Anny Mielec to wyrzucone przez nią emocje, trudy. Jej wnętrze po części. Kiedy pojawiają się problemy w życiu, przeszkody, to próbuje się w jakiś sposób uciekać, nierzadko do pisania. Sama tak mam i odnosiłam wrażenie, że podobnie miała autorka. Jeśli to pomagało ukoić serce, uspokoić umysł to świetnie, mam nadzieję, że chociaż w tym obrębie spełniło swoją rolę. 

   Mimo, że nie ma w jej wierszach rymów niczym w najsłynniejszych utworach, kilka razy się zdarzyło, że zamierzone powtórzenia zupełnie mi nie pasowały do całokształtu danego wiersza, wręcz to niszczyło po całości, później nie przywiązywałam już dużej wagi do tego, bo nie miałam najmniejszej ochoty.

  Jest to zbiór jej twórczości z kilku lat, bodajże 9, więc też warsztat pisarski miał szansę się poprawić i rozwinąć, chociaż nie nastąpiło to niestety widocznie dla czytelnika. Ma szansę oczywiście nadal. Pojawiają się niedociągnięcia i to niestety często, ale można łatwo je poprawić, nauczyć się, żeby było lepiej, czego cicho życzę. Miałam wrażenie, że niektóre z wierszy traciły sens przez zły dobór słów, chociaż był w nich potencjał. Jednak w dużej mierze, muszę przyznać, że pojawił się niejeden element zaskoczenia, na całe szczęście.

  Naprawdę, niektóre tak mi się spodobały, że cały czas chodzą mi po głowie. Mam tutaj m.in. na myśli wiersz o pewnej płaczącej dziewczynie siedzącej na schodach... Pozornie nie zostało tam nic powiedziane wprost, a jednak człowiek wiedział co jest na rzeczy. Dramatyczne, okropnie smutne, krótkie, ale przez to dobre. Podobnie z ,,Cieniem miłości" czy ,,Ucieczka przed sobą". Szkoda tylko, że jest tych ulubieńców mało, patrząc na faktyczną ilość.

  Są to współczesne wiersze, pokazujące ból, cierpienie i problematykę związaną z samotnością. Brakiem drugiej połówki, czy nawet nieszczęśliwą miłością. Są to powszechne, często podejmowane tematy, ale nie jestem w stanie ocenić, jak bardzo było to schematyczne. Szybko mi się to czytało, do moich trzech ulubieńców wspomnianych, będę nieraz wracać prawdopodobnie, ale tylko i wyłącznie do tych. 

  Dzięki ,,Cierpienia Anioła", autorka wprowadza czytelnika do kawałka swojego życia, świata przemyśleń i marzeń. Swoich cichych wyobrażeń, wewnętrznego bólu, który doskwiera. Czasami pozornie prostymi słowami, przedstawia rzeczywistość taką jaką ona widzi. I to było piękne, zwłaszcza, że jej w różny sposób pomogło, natomiast dla osób lubiących się w poezji, nie będzie to pod żadnym pozorem dobre. Nie jest to wysokich lotów i dużo osób się może zawieść, zdecydowanie. 

Ilość stron: 340
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data premiery: 16.05.2016r.

Miałam zamiar sięgnąć po tę książkę z czystej ciekawości. Dubaj kojarzy mi się z tym, czego osobiście nie cierpię, czyli przepychem, bogactwem i wszystkim największym. Nigdy mnie do takich klimatów nie ciągnęło, bo dla mnie nie jest to nic co chciałabym szczerze zobaczyć. Wszystkiego jest tam za dużo. Postanowiłam przekonać się, co o tym myśli i jak to widzi autor książki ,,Dubaj. Prawdziwe oblicze'', czyli Jacek Pałkiewicz. 

Początkowo ciężko mi szło czytanie, nawet bardzo. Chciałam ją zacząć od razu  kiedy tylko dostałam ją w swoje ręce, ale nie dało się, bo jedyne co chciałam wtedy to chyba nią rzucić ze złości. Zupełnie nie czułam, że chcę przeczytać to dalej i byłam trochę zawiedziona, ale dałam sobie chwilę oddechu i zrobiłam drugie podejście. Musiałam się najwyraźniej przekonać do samej tematyki, z którą nie spotykam się za często. Książki o podróżach to rzadki widok u mnie, stąd zapewne początkowe trudności. W końcu zaczęłam się w nią wkręcać. Styl mi nie podchodził za bardzo, ale tematyka tutaj nadrobiła wszystko.

Autor swoją książką pokazuje dwie strony Dubaju. Nie tylko tą przedstawianą wszystkim turystom, czyli spójrz jak u nas cudownie, mamy wszystko najlepsze, najszybsze, największe i jesteśmy z tego okropnie dumni. Mamy obraz również tego, co starano się skrywać, nie pokazywać turystom. Dosłownie dwie strony medalu. Bo tutaj wszystko wydaje się takie fascynujące i piękne, ale za tym wszystkim skrywa się coś okropnego. Nikt praktycznie nie zastanawia się nad tym, kto tworzy te wszystkie piękne budowle i jak jest traktowany? Liczy się to, żeby zobaczyć, pochwalić się, podziwiać z zapartym tchem, ale o cieniu Dubaju w tym przepychu człowiek zapomina. Poza tym autor przedstawił problem, który zaczął się tworzyć przez duży napływ obcokrajowców tam. Zanika typowość Dubaju, na rzecz osób z innych krajów znajdujących tam pracę, prowadzących jako tako życia. Też możemy z tej książki wyciągnąć ciekawy fakt na temat finansów w Dubaju. Skądś pieniądze muszą być na to wszystko. Na imponowanie turystom, budowanie co róż nowych budowli, ulepszanie i powodowanie jeszcze większego przepychu. Sprawa jest prosta - kredyt. Oprócz tego są jeszcze inne kwestie odnośnie ciemnej strony tego bogatego kraju, ale nie będę o wszystkim już pisać.

Stworzono za pomocą tej książki, reportaż, ale zarazem pamiętnik autora, z którego możemy wyczytać o jego wrażeniach z pobytu w Dubaju. Jednak z racji tego, że ta pozycja przypomina mi formę pamiętnika, niestety, ale przeszkadzały tam opisy bardziej zaczepiające o prywatne życie podróżnika. Nie miało to związku z Dubajem i to nie było dobre zagranie. Te wstawki na samym początku nie były niczym ciekawym i właściwie, myślę że to najbardziej mnie męczyło, bo sama książka jako całokształt zła dla mnie nie była. Fakt faktem, że niekiedy czułam się nieźle zirytowana w trakcie czytania. Było to spowodowane przedstawianiem niektórych rzeczy zbyt ogólnikowo, a niekiedy nawet zaprzeczając sobie samemu. Gdyby autor bardziej jednak skupiał się na ważnych elementach, mówiąc o nich coś więcej, byłoby w moim odczuciu jeszcze lepiej. Tak to było może zbyt powierzchownie? To chyba dobre określenie.

Nigdy nie zagłębiałam się dokładnie w tematy związane z Dubajem. Jedynie kojarzyłam właśnie, że jest tam wszystkiego dużo i tyle. Dlatego książka ,,Dubaj. Prawdziwe oblicze'' wydała mi się całkiem pomocna w dowiedzeniu się czegoś o tym kraju. Nie jestem w stanie ocenić, ile jest tam typowego powielania faktów, bo żadnej innej książki poza tą nie czytałam ani nic o tym nie oglądałam, ale pewnie dla osób bardziej w to wciągniętych może nie być w tej książce nowości. Jeśli ktoś ogólnie interesuje się Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, czyta i dowiaduje się czegoś więcej o nich, to pewnie książka Jacka Pałkiewicza nie będzie zaskoczeniem, ale ja dowiedziałam się z niej dużo rzeczy i cieszy mnie to. Na tytułowy Dubaj musiałam przez te kilkadziesiąt stron poczekać i przemęczyć się przez prywatę, ale jakoś się udało. Wynagrodziły mi to również zdjęcia, które szczerze mi się podobały i było ich nawet dużo. Można dzięki nim się lepiej wczuć i właściwie to one są bardzo mocną stroną tej książki.

Jeśli interesujecie się Dubajem, ale wcześniej już czytaliście o nim dużo, to nie znajdziecie pewnie nic nowego w tej książce. Osoby, które zaś chcą dopiero zacząć się w ten temat zagłębiać powinny być bardziej zadowolone, chociaż uważam, że mogłoby być jeszcze lepiej. Są w tej książce ubytki i to mi w niej przeszkadzało. Za dużo ogółu, za mało szczegółów. Jednak myślałam, że będzie o wiele gorzej, a tak było naprawdę nieźle. Zachęcam, żeby po nią sięgnąć, może macie mniejsze wymagania niż ja i bardziej wam się spodoba. Dziękuję jak zawsze wydawnictwu, za możliwość przeczytania. Nie żałuję, fajnie było zapoznać się z tym autorem, ale jednak chyba to nie są moje klimaty.

Oryginalny tytuł: The Why Cafe

Tłumaczenie: Alicja Laskowska

Liczba stron: 140

Wydawnictwo: Aktywa

Data premiery: 06.12.2018r.

  Rzadko kiedy zdarza mi się sięgać po książki na temat sensu życia, rozwoju człowieka, ale jak już to były to typowe poradniki. Ten rok zaczęłam od pozycji, której tematem przewodnim jest sens życia, ale przedstawione w innej formie, bo jako całkiem krótkie opowiadanie. Książka nosi tytuł ,,Kawiarnia na końcu świata", miałam co do niej obawy, bo ta tematyka to jednak średnio moja, ale przeczytałam i jak wypadła?

  Nie jest to zwyczajna książka. To trzeba obowiązkowo zaznaczyć, bo autor stworzył z niej coś naprawdę specyficznego. John Strelecky zadebiutował tą pozycją, więc jest ona szczególnie ważna. Rozeszła się razem z jego nazwiskiem po całym świecie, dosłownie. Na pierwszy rzut oka jest zwyczajna, malutka i właściwie jak wiele może mieścić w sobie? A jednak może naprawdę dużo. Wszystko zostało napisane w formie opowiadania, którego głównym bohaterem jest sam John co ciekawe.

,,Czasami człowiek nawet nie wie, jak bardzo jest gotowy na coś sycącego."

  Historia pozornie jest najzwyklejsza jak to tylko jest możliwe. Mężczyzna postanawia wybrać się na urlop, ale przeszkody napotkane na drodze krzyżują plany, co zaczyna falę dziwności i niepokoju w ,,Kawiarni na końcu świata". Od początku towarzyszyły mi emocje, które raczej powinny prędzej się pojawić przy lżejszych thrillerach. Nigdy bym nie wpadła na to, że książka o życiu, poszukiwaniu jego sensu wywoła we mnie wręcz lekki stres. To była zdecydowanie wina reszty bohaterów, ale o tym za moment.

  John zostaje zmuszony zatrzymać się w pierwszej napotkanej kawiarni, bo głód i niedługo również brak paliwa to coś, czego w takiej chwili zupełnie człowiek nie potrzebuje. Nie spodziewa się jednak, że to nie jest miejsce do jakich jest na codzień przyzwyczajony, a nawet w snach by o takim nie pomyślał. Kawiarnia jak kawiarnia, jednak bohaterzy będący w niej zmieniają całkowicie patrzenie na samo miejsce jak i... życie. Nazywana jest Kawiarnią Dlaczego Tu Jesteś, chociaż każdy klient powinien nazywać sobie ją jak uważa.
  My jako czytelnicy także.

,,Świadomie wybieraj drogę, którą podążasz, bo w przeciwnym wypadku ktoś zrobi to za ciebie."

  Całość polega na pokazaniu głównemu bohaterowi dobrej drogi, dosłownie i w przenośni. Skupmy się jednak na tej życiowej, bo to jest kluczem powieści. Bohaterowie, których z czasem po kolei poznajemy pomagają Johnemu w otrzymaniu odpowiedzi na pytania, które go zaczęły dręczyć w tytułowej kawiarni przez pewne ich niecodzienne mu podsunięcie. Są to pytania czysto powiązane z sensem istnienia każdego człowieka, ale w jaki sposób zostało to przedstawione - musicie koniecznie przeczytać. Pracownicy stają się swego rodzaju filozofami, czy bardziej życiowymi przewodnikami. Pojawiają się nawet wicinki niby z ich życia, historyjki, które bardziej przybliżają omawiane tematy. To było moim zdaniem złamaniem monotonni, którą delikatnie odczuwałam przez ciągłe zadawanie prawie identycznych pytań i pisanie, co bohater bez przerwy je. Lepiej nie czytać będąc głodnym ;)

  Gdy zaczęłam tę książkę czytać, nie miałam ochoty się oderwać. Chciałam jedynie towarzyszyć Johnemu i przekonać się, o co we wszystkim chodzi i czy wszyscy dobrze się czują, dosłownie. Na samym początku mało co było dla mnie sensowne w tej książce i miałam problem w zrozumieniu jej większego sensu, ale po kilku krótkich rozdziałach zaczęło się wszystko kleić ze sobą. Skończenie jej było jedną z gorszych rzeczy dla mnie, nie wiem co spowodowało, że tak bardzo się w nią zaangażowałam. Język jakim zostało to napisane jest lekki, przyjemny do przyswajania, zamysł na fabułę to w ogóle dla mnie było coś nowego, czego nigdy jeszcze nie widziałam, a poza tym niecodzienni bohaterowie jakby wyciągnięci z innego świata. To są powody dla których to rozstanie było tak ciężkie.

  ,,Kawiarnia na końcu świata" oraz sama osobowość ludzi w tejże książce, stały się dla mnie niemałą inspiracją i zostałam nieświadomie zachęcona do zastanowienia się nad swoim istnieniem. Czytając ją, miałam momenty, że czułam jakoby ten tytuł był kierowany nie do Johna, a do mnie, jako czytelniczki. Może na tym polega ta książka?

  Jeśli ktoś szukałby interesującej, specyficznej książki na wieczór to mogę polecić ,,Kawiarnię na końcu świata" Johna Strelecky'a. Nigdy nie widziałam takiego pokazania tematyki o sensie życia jak mogłam doświadczyć w tej książce. Zupełnie coś nowego dla mnie. Zostało we mnie dużo pytań odnośnie tej książki i nie mogę przestać myśleć, jak dalej mogły się potoczyć losy. Nie wiem czy się cieszyć czy martwić :D

Zaczęłam przeglądać książki listopadowe i okazało się, że zapowiada się bardzo obiecujący miesiąc. Nie wiem ile w końcu mnie książek zainteresowało, ale napewno dużo, więc weźcie sobie herbatę, wskakujcie pod koc i zaczynamy. Może też sobie coś upatrzycie.  

05.11.2018

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Opis: Nigdzie nie jest dobrze i wszystkich coś gryzie. Dzięki temu wiemy, że żyjemy naprawdę.

Ta amerykańska młodzieżowa powieść na miarę Buszującego w zbożu Salingera została napisana przez autorkę w wieku szesnastu lat i do dziś jest jedną z najchętniej czytanych lektur szkolnych w Stanach Zjednoczonych.

Outsiderzy opowiadają historię rywalizacji dwóch młodzieżowych gangów wywodzących się z odmiennych klas społecznych. Poruszające losy dzieci ulicy uczą wartości i przyjaźni, ale także prowokują do refleksji nad społeczną sprawiedliwością – dlatego sięgają po nie zarówno młodzi jak i dojrzali czytelnicy.

Nowe wydanie tej nieprzemijającej klasyki, będącej również inspiracją kultowej filmowej adaptacji Francisa Coppoli z lat 80., przypomina polskim czytelnikom bohaterów, z którymi żal się rozstawać nawet na ostatnich stronach.

06.11.2018

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Opis: Mroczny thriller zbudowany na przemyślanej fabule i psychologicznej prawdzie postaci, z precyzyjnie stopniowanym napięciem. 

08.11.2018

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Opis: Dziewięcioletnia dziewczynka jest świadkiem porwania na ulicy Manhattanu: w biały dzień jakiś mężczyzna zostaje obezwładniony, wepchnięty do bagażnika samochodu i uprowadzony, a sprawca zostawia w miejscu zdarzenia swoistą wizytówkę, miniaturowy stryczek zrobiony ze struny instrumentu. W internecie pojawia się film przedstawiający ofiarę z pętlą na szyi, bliską śmierci, na tle muzyki z wplecionym w nią ciężkim oddechem umierającego mężczyzny; autor wideo przedstawia się jako Kompozytor. Badający sprawę Lincoln Rhyme i Amelia Sachs wkrótce się dowiadują, że do bliźniaczo podobnego przestępstwa doszło we Włoszech, w niewielkiej miejscowości pod Neapolem, gdzie porwano uchodźcę z Libii. Wyruszają za Atlantyk, by pomóc w śledztwie włoskiej policji, która nie przyjmuje ich wsparcia tak przychylnie, jak się spodziewali. Pościg za porywaczem zmienia się w sprawę o wymiarze międzynarodowym, a Rhyme i Sachs odkrywają, że uczestniczą w rozgrywce między tajemniczymi grupami interesu z różnych stron świata, która toczy się na tle problemu fali uchodźców zalewających Europę.

13.11.2018

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Opis: W ten ciepły, jesienny poranek nic nie zapowiadało tragedii. W klinice dla kobiet, oferującej pomoc wszystkim potrzebującym, praca wre jak każdego innego dnia. Gdy do środka wpada zdesperowany mężczyzna, otwiera ogień i bierze zakładników, dochodzi do tragedii.

14.11.2018

Wydawnictwo: Otwarte

Opis: Idealna miłość.

Nieidealni ludzie.

Quinn i Graham przysięgali sobie miłość, wierząc, że wspólnie poradzą sobie z wszelkimi przeciwnościami losu. Ma to upamiętniać szkatułka, którą Graham podarował ukochanej w dniu ślubu.

Przez kilka następnych lat wzajemne przyrzeczenia stają się źródłem rozczarowań. W życiu małżonków zaczyna królować rutyna, a marzenia o założeniu rodziny stają się nieosiągalne. Oddalający się od siebie Quinn i Graham zaczynają wątpić w sens swojego związku. Przyszłość ich małżeństwa kryje się jednak w śladach z przeszłości zamkniętych w szkatułce – pod sekretami, błędami i niedopowiedzeniami...

Historia Quinn i Grahama rozpoczyna się w momencie, gdy oboje rozstają się ze swoimi partnerami. Czy taki los spotka również ich związek?

Colleen Hoover z dobrze znaną czytelniczkom szczerością i wnikliwością opisuje parę pogrążoną w kryzysie. I szuka odpowiedzi na pytanie: czy albo kiedy przestać walczyć o ocalenie małżeństwa, które przecież miało trwać wiecznie?

Wydawnictwo: Edipresse Książki

Opis: Upalne lato, turystyczne miasteczko, zawikłane intrygi i przestępczość zorganizowana.

W niedużym turystycznym miasteczku dochodzi do brutalnego morderstwa: ginie cała rodzina pewnego biznesmena, nie wyłączając dzieci. Co kryje się za tą krwawą zbrodnią? Nieporozumienia rodzinne? Zawiść? Porachunki finansowe? Zemsta? Czy będzie więcej ofiar? Czy śledczy zdołają powstrzymać bestię?...

Na marginesie policyjnego śledztwa nieoficjalne dochodzenie w tej sprawie prowadzi ekscentryczna rzeczniczka prasowa urzędu gminy, Felicja Stefańska. Pomimo upartego milczenia mieszkańców gminy, Felicja nie daje za wygraną. Tropy zaprowadzą ją w niebezpieczne rewiry: w zawikłaną kryminalną przeszłość z czasów przemian ustrojowych na Wybrzeżu oraz… na skraj przepaści, gdzie będzie musiała walczyć również o własne życie.

Mroczna powieść kryminalna. Trzeba mieć mocne nerwy!

 Wydawnictwo: Albatros

 Opis: CUDOWNY CHŁOPAK – seria zapadających w  pamięć książek o dobroci, przyjaźni, odwadze i inności  – przez kilka ostatnich lat bawiła i wzruszała  czytelników na całym świecie. Po ich lekturze o tym co  najważniejsze przypomni wam 365 DNI  CUDOWNOŚCI.

19.11.2018

 Wydawnictwo: Zysk i S-ka

 Opis: Pełen niespodziewanych zwrotów akcji thriller,  napisany przez autorkę bestsellerów "Para zza ściany" i  "Nieznajoma w domu".

 W Catskills panuje zima, a Mitchell’s Inn, hotel ukryty  wśród górskich lasów, jest miejscem doskonałym na  niczym niezmącony weekendowy wypoczynek albo na  romantyczną schadzką. Gdy wokół pogarsza się pogoda,  a burza śnieżna powoduje awarię elektryczności oraz  uniemożliwia wszelką komunikację ze światem  zewnętrznym, gościom nie pozostaje nic innego, jak  tylko cierpliwie czekać na możliwość skontaktowania się  ze światem za murami budynku.

 Tymczasem jednak niespodziewanie ginie jeden z gości  Mitchell’s Inn. Śmierć wygląda na efekt wypadku, ale  gdy życie traci kolejna osoba, ludzie uwięzieni w hotelu  na odludziu zaczynają wpadać w panikę.

 W odciętym od świata luksusowym hotelu coś lub ktoś  uśmierca jego mieszkańców, zabijając ich w kolejności,  której reguł nikt nie jest w stanie odgadnąć.  Przerażonym ludziom pozostaje czekać na śmierć lub na cudowne wybawienie, które wydaje się  jednak bardzo odległe.

Wydawnicwo: Amber
Opis: Trzy kobiety – wszystkie młode, piękne i pełne życia - giną bez śladu. Odnalezione są jak martwe, chociaż wciąż żyją. Każda ma w dłoni kartkę z zagadkowym przesłaniem:

26.11.2018

Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Opis: Bohaterem powieści "Pies w studni" jest Alfredo Derossi zwany Il Cane, czyli Pies, żyjący w XVII wieku w fikcyjnej republice Rosettinie położonej gdzieś we Włoszech. Wolnomyśliciel, malarz, filozof i obieżyświat. Skazany za herezje na śmierć wskutek pewnych wydarzeń zamiast na dnie studni śmierci ląduje w 2001 roku we współczesnym nam świecie, jako Aldo Gurbiani, magnat medialny, jego alter ego. Barokowa Italia i zdemoralizowany świat XXI wieku.

"Kot w windzie czyli rekonkwista" przynosi kolejną podróż w czasie i wymiarze – Gurbiani-Derossi wraca, tym razem tłem jest epoka muszkieterów i piratów, inkwizycji i krwawych wojen, a potomkowie podbitych przez Corteza Azteków szykują się do krwawej rekonkwisty.

 Jak zawsze u Wolskiego mistrzowska narracja, bogaty język i plastyczne opisy. Wyobraźnia autora nie zna granic.

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Opis: Ścinający krew w żyłach mistrzowski horror w stylu klasyki gatunku.

Lato 1960 roku. Old Central School to potężny, mroczny gmach w miasteczku Elm Haven w Illinois. Dla bohaterów ta szkoła właśnie przechodzi do historii. Ostatni dzień nauki jest również ostatnim dla tajemniczego, skrywającego wiele tajnych przejść budynku, o którym przez lata krążyły legendy. Teraz budynek ma zostać zamknięty, a w niedługim czasie również wyburzony.

Kiedy w Elm Haven zaczynają ginąć dzieci, nikt nie przypuszcza, że w miasteczku zagnieździły się demoniczne siły. Garstka dzieciaków odkrywa tajemnicę związaną z Old Central oraz z pewnym dzwonem, którego złowieszcze dźwięki rozlegają się po nocach w całym miasteczku. Od tej chwili zło zdaje się deptać im po piętach., a dzieci nie mają wiele czasu – opracowują plan działania i stają do nierównej walki z siłami, o których istnieniu nie zdawały sobie dotąd sprawy.
Książka, która zainspirowała twórców serialu "Stranger Things".

28.11.2018

Wydawnictwo: NieZwykłe

Opis: Vermont, 1950 rok. Jest takie miejsce dla dziewcząt, których nikt nie chce… Dla awanturnic, dla córek z nieprawego łoża, dla dziewczynek zbyt mądrych jak na swoje czasy. Nazywa się Idlewild Hall. W pobliskim miasteczku krążą plotki, że szkoła jest nawiedzona. Cztery współlokatorki z internatu łączy wyrażany szeptem strach. Ich przyjaźń rozkwita… do czasu, aż jedna znika w tajemniczych okolicznościach…

Vermont, 2014 rok. Dziennikarka Fiona Sheridan nie potrafi przestać myśleć o okolicznościach śmierci jej starszej siostry. Dwadzieścia lat wcześniej ciało Deb znaleziono na zarośniętym boisku, nieopodal ruin Idlewild Hall. I choć chłopak siostry został osądzony i skazany za morderstwo, Fiona nie może pozbyć się podejrzeń, że sprawa ma drugie dno.

Gdy dowiaduje się, że Idlewild Hall ma zostać odrestaurowane przez anonimową milionerkę, postanawia napisać o szkole artykuł. Jednak wstrząsające odkrycie, dokonane podczas renowacji, połączy śmierć jej siostry z sekretami z przeszłości, które miały pozostać ukryte w cieniu… oraz z niemilknącym głosem…

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Opis: Zima zaskoczyła drogowców… i nauczycieli! Gimnazjum Grega zostaje zamknięte do odwołania z powodu śnieżycy, a sąsiedztwo Heffleyów zmienia się w pole bitwy (oczywiście bitwy na śnieżki). Powstają fronty, sojusze, strefy wpływów i skrytobójcze spiski. A Greg i Rowley? No cóż, próbują nie dać się zwariować, gdy cały świat wokół ogarnia białe szaleństwo.

29.11.2018

Wydawnictwo: SQN

Opis: Samotna matka z bliznami na ciele i duszy, głodna zemsty.

Jednooki drwal udręczony osobliwą pamiątką po dziadku.

Kochanka króla wprawiona w sporządzaniu trucizn.

Niebieskoskóra gwiazda estrady o syrenim ogonie i wstrętnych zwyczajach.

W smogu między czarnymi wieżowcami i w lasach wśród strzelistych szczytów – plątanina mostów  utrudnia każdej z postaci drogę do domu. Odnaleźć swoje miejsce pomagają szepty Wszechrzeczy, które prowadzą bohaterów ku nieuchronnemu końcowi znanego im świata.

Cynobrowe pola to wielowątkowa powieść z pogranicza fantastyki i science fiction. Alchemiczne sekrety, dworskie intrygi, dzika natura i miejski brud – wszystko to składa się na przygodę, która porywa i wciąga bez reszty.

*Zdjęcia okładek i opisy pochodzą z oficjalnych stron wydawnictw oraz empik.com. Główne zdjęcie jest mojego autorstwa wraz z obróbką.