[2019] Ręce ojca - Aleksandra Julia Kotela #54

13:04


Ilość stron: 320
Wydawnictwo: JanKa
Data premiery: maj 2019r.

,,Ręce ojca'' to debiutancka książka Aleksandry Julii Koteli, z którą miałam okazję się zapoznać.  Od początku było powiedziane, że będzie w niej wymieszanie kilku gatunków i faktycznie tak było. Autorka widocznie szuka swojego stylu, tego w czym będzie się najbardziej czuć jak ryba w wodzie. Nie mniej, naprawdę umiejętnie połączyła ze sobą elementy romansu, kryminału i przede wszystkim życiowej powieści, wręcz filozofii. Nie wiem, czy jest to jakoś bardzo oryginalne, bo chyba jedynie ten ostatni akcent, ale czytało się to przyjemnie i  cieszę się, że to zrobiłam.

Główną bohaterką jest młoda kobieta - Julia. Od początku już wiemy, że wychowywała się samotnie. Nie dość, że ojciec odszedł, co wiąże się ze spadkiem i poważnym doszukiwaniem się prawdy, to poza tym relacje Julii z matką nie należą do najlepszych. Właściwie nie są w stanie nawet zwyczajnie ze sobą porozmawiać i trwa między nimi coś bardzo nieprzyjemnego. Życie daje jej pokopać, ale zarazem bohaterka nie poddając się, chcę poznać prawdę. O ojcu, o tym wszystkim...

W spadku po ojcu odziedziczyła bar. Akcja książki przez to jest w ojczyźnie jak i Niemczech, gdzie bohaterka zostaje zmuszona się wybrać, gdy dowiaduje się o śmierci mężczyzny. To kulminacyjny moment, w którym zaczyna dociekać, kim dokładnie był, jak wyglądała jego przeszłość, życie.

,,Jeśli sam w siebie do końca nie wierzysz, wsparcie innych nie wystarczy''

Julii jako bohaterce nie brakowało w tej powieści pytań bez jednoznacznych odpowiedzi, dylematów, zwątpień i niepewności. Chciała wiedzieć tyle ile się dało, ale równocześnie doszukując się, poznawała samą siebie, dogłębnie. Mogła zobaczyć, co tak na serio się w niej kryje, czyli coś typowego dla książek o poszukiwaniu właściwiej drogi w życiu. Banalne, dobrze znane, ale autorka to tak wkomponowała, że było to fajnym dopełnieniem reszty wątków.

Nie brakowało także miłości! Pojawił się w życiu dziewczyny Mark, który spowodował małe zawirowania u niej. Stało się to niby oderwaniem myśli od tropienia śladów rodzica, ale nie zmieniało to faktu, że z tyłu głowy świadomość o głównym powodzie wyjazdów była bez przerwy. Nic dziwnego, to jej ojciec, o którym nie wiedziała prawie że nic. To naturalne, że bohaterka pragnęła poznać nawet najgłębszą oraz najdalszą historię ojca i wspólnych korzeni. Choćby prawda miała być zła i bolesna.

W ,,Rękach ojca'' jest przeokropnie dużo zawiłości, co pokochałam! Razem z Julią byłam coraz bardziej zaintrygowana tym, czego za chwilę możemy być świadkiem, albo czego się dowiemy. Nawet mi się zdarzało wątpić w to, co czytam. Julce tym bardziej to uczucie towarzyszyło co krok. Nie mogła mieć całkowitej pewności, czy może uwierzyć w to co odkrywała. Bo szczerze mówiąc, kto mógł jej potwierdzić, że w przeszłości coś się wydarzyło i zaważyło na tym, co działo się potem? Dziewczyna była zagubiona, tak wiele niewiadomych stawiało przed nią życie...

,,Ręce ojca'' to książka idealna na wolny wieczór, ale nie nada się dla miłośników typowego kryminału czy romansu. To tylko małe elementy wplecione w coś większego, ale myślę, że warto po nią sięgnąć i wyrobić sobie zdanie o niej. Moim zdaniem jest warta uwagi, zdecydowanie. Autorka pokazała swoją pomysłowość i styl z dobrej strony i oby było tak dalej, a nawet lepiej. Podeszła do tematu na poważnie, w psychologiczny sposób, pokazując coś niełatwego... Cenię ją za to.

You Might Also Like

3 komentarze

  1. Dużo ostatnio na blogach o tej książce, więc może się jednak po nią sięgnę :)
    pozdrawiam, Pola
    www.czytamytu.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Jak zwykle bardzo dobra recenzja :)
    Zaintrygowałaś mnie tą książką, zawsze interesowała mnie relacja córki z ojcem z punktu widzenia psychologicznego. Myślę, że ta książka to niezły smaczek w tym temacie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo, bardzo mi miło czytać takie komentarze :)

      Usuń

Najchętniej czytane!