Zdjęcie - pixabay

Dzisiaj nie będzie zbyt wielu linków, bo w mijającym tygodniu nie przeglądałam doszczętnie blogosfery, ale spokojnie, kilka wartych uwagi wpisów się znalazło i chętnie Wam je polecę.

Domowa Nutella

Nutelle kocham, kocham i jeszcze raz kocham, ale rzadko ją jem, bo jednak bomba cukrowa i kaloryczna z niej jest. Kiedyś próbowałam robić domową, ale wyszła tak niedobra, że cała wylądowała w koszu. Ostatnio znalazłam ciekawy przepis i myślę, że najlepszy jakie dotąd miałam okazję widzieć. Bardzo chętnie go wypróbuję.

Bullet Journal pomocny w blogowaniu

Ja mam dwie lewe ręce i słomiany zapał, więc te całe Bullet Journal to totalnie nie dla mnie, próbowałam prowadzić i rzuciłam już na starcie jak zaczynałam go planować :D Ale wiem, że dużo osób lubi mieć taki notatniko-kalendarz i świetnie się sprawdza, zwłaszcza gdy ktoś ma duszę artysty i lubi przeróżne robótki, malowanie itd. Ja tam wolę sobie podziwiać pracę innych, niż sama coś takiego robić.

Historia kobiety, która spełniła marzenia mimo problemów i ciągłych przeszkód

Jest to tekst, który mnie poruszył, chwycił za serce i czytałam każde zdanie z zapartym tchem. Dostałam dzięki niemu iskierkę nadziei, że i moje marzenia się kiedyś spełnią, mimo że prawdopodobnie napotkam wiele trudności z każdej strony. Najważniejsze to nie tracić nadziei i nie poddawać się.

Książka jako prezent idealny

Jest tyle świąt, okazji do obdarowania siebie nawzajem prezentami. Odwiecznym problemem jest co podarować w prezencie. Odpowiedź brzmi - książkę! Ale nie sprawdzi się to, jeśli potencjalna osoba, której chcemy dać prezent, nie czyta nic po za ,,fejsbukiem''. Ekhm...

Przepis na ,,malinową chmurkę''

Kocham ten blog, po prostu wielbię jak mało który o tematyce kulinarnej. Kolejny przepis, który stał się właśnie tym z cyklu ,,Zrobię to choćby się paliło i waliło'' :D 

- Z herbatą w ręce #3 Kalendarze, filmy i coś tam jeszcze...

- Z herbatą w ręce #2 O atrybucie jesieni, regaliku od Sandrynki, Londynie i innych ciekawych rzeczach

- Z herbatą w ręce #1 O błędach w stawianiu celów, lesie w słoiku i galette z jabłkami

*Źródło zdjęcia - Darmowy bank zdjęć StockSnap.io
Edycja zdjęcia - Autorka bloga bookowa-pisze.pl

Zazwyczaj mówiłam/pisałam, że nic nie zastąpi mi tradycyjnych, papierowych książek, które tak kocham trzymać, oglądać i wąchać. No i czytać. I kupować, i układać na półkach... Książki są moją małą miłością i każda książka to tak jakby moje dziecko, tylko bardziej papierowe. Długo z tego względu nie mogłam przekonać się do ebooków. Na początku stycznia jakimś cudem jednak kupiłam pierwsze w moim życiu ebooki. I teraz myślę, czy tak zadziałał nowy rok czy bardziej świadomość, że zaczyna brakować mi miejsca w pokoju na tradycyjne książki, a jakiś normalny regał nie wchodzi w grę, bo nie mam miejsca nad czym bardzo ubolewam.
Ebooki będą dobrym zastępcom, bo można ich mieć naprawdę bardzo wiele i nie trzeba się przy tym martwić o ,,fizyczne'' miejsce dla nich. Nie jestem jeszcze posiadaczką czytnika, więc na razie wystarczać musi mi telefon, na który ściągnęłam sobie aplikację Aldiko. Niby całkiem nieźle się sprawdza, ale w porównaniu do czytnika, pewnie widać ogromne różnice w przyjemności czytania i ogólnego użytkowania.

Na ten moment miałam przyjemność przetestować trzy źródła w których można kupić ebooki. Prawie wszystkie nabyłam w świetnych promocjach, zwłaszcza przedostatnie, ale potem dowiecie się o co biega :) Zaufane stały się już - Virtualo, Świat Książki i Woblink. Mogę z ręką na sercu polecić.

1. Córka króla moczarów - Karen Dionne

Od początku gdy tylko została ta książka wydana, chciałam ją koniecznie przeczytać. Wiecie, psychologiczne thrillery to moja największa książkowa miłość. Jak to ja, w wersji papierowej bym kupiła pewnie ją za sto lat, dlatego postanowiłam zaopatrzyć się w ebook, który kupiłam w Virtualo przy okazji sporej promocji.

Opis: ,,Helena Pelletier potrafi polować na zwierzęta i wytropić każdy ślad. Nauczyła się tego od ojca, z którym dorastała w całkowitym odosobnieniu w domku na trzęsawiskach. Mężczyzna był jej bohaterem, wzorem do naśladowania i idolem – do czasu, gdy zaczęła sobie uświadamiać, że obie z matką są na bagnach więzione, a ojciec kontroluje całe ich życie. Teraz, piętnaście lat później ojciec ucieka z pilnie strzeżonego więzienia i ukrywa się gdzieś pośród moczarów. Helena ma jedno zadanie: dopaść ojca, zanim on dopadnie ją''.

2. Młody świat - Chris Weitz

Od początku wyczuwałam, że będą to moje klimaty, znaczy nadal tak czuję, bo jeszcze jej nie przeczytałam. Obejrzałam na YouTube ciekawą recenzję naszej rodowitej booktuberki, która tak przekonywająco nagrała na temat tej książki film, że od razu zapragnęłam ją mieć, eh jak zwykle zresztą.

Opis: ,,Witaj w Nowym Jorku – mieście rządzonym przez nastolatków

3. Psychiatra - Maciej Wołk

Miałam od pewnego czasu ochotę na jakiś zbiór opowiadań. Znalazłam coś takiego, Przeczytałam już i powiem tak - to było bardzo dziwne. Niby jak bajka dla dzieci, zwłaszcza takie miałam odczucie w pierwszym rozdziale, a niby jak opowiadania dla dorosłych. Od początku leciało wszystko prosto z mostu, raz dwa i po czytaniu. Trzy rozdziały nie były aż takie złe, reszta natomiast napisana moim zdaniem ,,na odwal''. Oczekiwałam czegoś innego i można powiedzieć, że nawet się trochę zawiodłam. Powiem wam tak... Nie wiem kim jest ten autor, ale ma chyba nieźle nakręcone w swojej głowie. Jednakże dość ciekawym doświadczeniem było to przeczytać, CHOCIAŻ miałam kilka dni później koszmar z psychiatrą w roli głównej! Za mocno mi psychikę naruszyło chyba tą swoją dziwacznością :D

Opis: ,,Dlaczego boimy się pójść do psychiatry? Bo inni uznają nas za wariata? Bo psychiatra uzna nas za wariata? Zwłaszcza ten ostatni, bo przecież psychiatrzy to najzdrowsi umysłowo ludzie na świecie, prawda? Ale czy na pewno? Książka „Psychiatra” to zbiór opowiadań, w których psychiatrzy zachowują się dziwnie, niepoczytalnie, ulegają halucynacjom. Wszystkie postaci występujące w opowiadaniach są fikcyjne. Wszelkie podobieństwo do osób prawdziwych jest całkowicie przypadkowe i niezamierzone''.

4. Koralina - Neil Gaiman

O tym autorze słyszałam mnóstwo dobrych opinii, a raczej o jego książkach. Chodziły za mną jego pozycje i w końcu mam na swojej półce. Wirtualnej, ale jednak. Jedną z kupionych jego autorstwa książek jest właśnie ,,Koralina''. Myślę, że szybko ją przeczytam, bo i cienka i z tego co kojarzę, powstał na jej podstawie nawet film animowany dla dzieci...

Opis: ,,Dzień po przeprowadzce Koralina postanowiła zwiedzić cały dom... W nowym mieszkaniu, do którego Koralina przeprowadziła się z rodzicami, jest dwadzieścia jeden okien i czternaścioro drzwi. Trzynaścioro z nich otwiera się zwyczajnie, czternaste zaś są zamknięte na klucz. Za nimi znajduje się tylko ściana z cegieł - przynajmniej do dnia, w którym Koralina otwiera je i odkrywa przejście do innego domu, który na pierwszy rzut oka niczym nie różni się od jej własnego. Ale pozory mylą... Z początku nowo odkryte mieszkanie wydaje się jej cudowne. Na obiad dostaje same smakołyki, a w pudełku z zabawkami czekają anioły, które po nakręceniu fruwają po pokoju, książki, w których ilustracje wyglądają, jakby ożywały, małe główki dinozaurów, które na zawołanie klekocą zębami. Jednakże w nowym domu są też nowi rodzice, którzy chcieliby, żeby Koralina została ich córeczką. Chcą ją odmienić, zatrzymać i nigdy nie oddać jej z powrotem. W lustrach zaś kryją się nieszczęśliwe dzieci, zagubione dusze...''.

5. Księga cmentarna - Neil Gaiman

Druga książka Neil'a. Z tego co pamiętam, Maja K. bardzo ją zachwala i każdemu poleca, a jej słowa to dla mnie świętość. Zawsze mam ochotę przeczytać książki, o których opowiada w swoich filmach. ,,Księga cmentarna'' to m.in. pozycja z mojej długiej, długiej listy książek, które muszę bez gadania przeczytać. Jeśli okaże się być tak dobrą jak ludzie mówią, to chyba się skuszę również na papierowe wydanie, żeby pięknie stała wśród moich książek. Już nie mogę się doczekać, aż ją przeczytam, aaa!

Opis: ,,Kiedy małemu dziecku udaje się uciec przed mordercą zamierzającym zabić całą rodzinę, kto mógłby przypuszczać, że schronienia udzieli mu miejscowy cmentarz? Wychowany przez zamieszkujące go duchy, zjawy i widma, Nik musi uczyć się życia od umarłych. Ale wciąż grozi mu niebezpieczeństwo...''. 

6. Myszy i ludzie - John Steinbeck



Ostatnio na jakimś blogu, którego nazwy nie pamiętam, czytałam świetną recenzję na temat tej książki i tak mnie zachęciła, żeby ją przeczytać, że nie mogłam tej pozycji ominąć. Jest króciutka, więc powinnam szybko się z nią uporać. Wszystko wyjdzie w praniu i zobaczę, czy rzeczywiście jest powód, do aż tak dużych zachwytów nad nią (mam nadzieję, że jest...).

Opis: ,,Piękna opowieść o bezwarunkowej przyjaźni, ludzkich tęsknotach i marzeniach. George Milton i Lennie Small to niezwykły tandem przyjaciół. George jest silnym mężczyzną, a podążający w ślad za nim Lennie – upośledzonym gigantem o umysłowości małego dziecka. Niezdarny i nieświadomy własnej siły fizycznej nie potrafi dostosować się do społecznych norm i co chwila sprowadza na siebie i George’a mniejsze lub większe nieszczęścia. Nie mogąc znaleźć dla siebie miejsca, przyjaciele przemierzają pogrążone w Wielkim Kryzysie Stany w poszukiwaniu zarobku i akceptacji. Ich marzeniem i celem, do którego dążą, jest własna farma, na której mogliby wspólnie hodować króliki.''

7. Po schodach do nieba - Betty J. Eadie



Jest to książka, którą już kiedyś czytałam, bo przypadkiem napatoczyła mi się w bibliotece, ale było to tak dawno, że zapomniałam trochę o czym była. Pamiętam kobietę i chyba śmierć kliniczną czy coś takiego. Bardzo mi się podobała i jak zobaczyłam, że jest w promocji to myślę ,,Biorę to''. Zwłaszcza, że przyczyniło się to do kupna innej książki za jeden GROSZ!

Opis: ,,Lekarze myśleli, że Betty umarła. Jej ciało nie odpowiadało na próby reanimacji, nie dawało żadnych oznak życia. Tymczasem ona miała wrażenie, że ogląda wszystko z góry, widziała też światło, które zapraszało ją do siebie. A potem doświadczyła niewyobrażalnego szczęścia.
Zrozumiała, że jest nie tylko biologicznym organizmem, ale też istotą duchową, która nigdy nie przestanie istnieć. Betty przeżyła śmierć kliniczną i wróciła do życia z przesłaniem miłości: „kochajcie się, bo to jest najważniejsze”. Jej prosta i piękna opowieść o tym, czego doświadczyła, sprawia, że to, co niepoznawalne, staje się zrozumiałe. okazuje się, że – paradoksalnie – przeżycia z pogranicza śmierci mogą nas nauczyć jak żyć. Relacja Betty „z życia po życiu” to DOWÓD na to, że śmierć nie jest końcem.''

8. Trupia farma - Bill Bass, Jon Jefferson



Koniecznie chciałam zapoznać się z tą pozycją, zwłaszcza że przeczytałam fragment książki i już jestem zachwycona. Kosztowała jeden grosz, tak dobrze słyszycie. Na Woblink była promocja w któryś weekend, że jedna książka kosztowała ok. 20 złotych, a druga właśnie jeden grosz. Coś pięknego! Szkoda, że dowiedziałam się o niej dwie godziny przed końcem, a do przekopania miałam jakieś 300 tytułów :D

Opis: ,,Najbardziej niesamowita farma świata, miejsce, które zrewolucjonizowało współczesną kryminalistykę. Zapraszamy w leśne ostępy Tennessee. Na niewielkim obszarze leżą tu ludzkie zwłoki: zakopane w ziemi lub zanurzone w wodzie, zatopione w bagnach oraz ukryte w bagażnikach samochodów. To słynna Trupia Farma, wyjątkowy projekt naukowy Billa Bassa, który bada, co dzieje się z ludzkimi ciałami po śmierci, gdy natura bierze sprawy w swoje ręce. Jak blisko trzeba być rozkładającego się ciała, żeby je poczuć? Gdzie ciało rozkłada się dłużej: w ciężarówce czy na tylnym siedzeniu samochodu?
W jaki sposób ślady małych owadów przyczyniły się do wysłania na krzesło elektryczne pewnego „morderczego” staruszka? Bill Bass zabiera nas w przyprawiającą o ciarki na plecach podróż po zakątkach Trupiej Farmy, miejsca, które zrewolucjonizowało współczesną medycynę sądową. Nie tylko odkrywa przed nami fascynujące tajemnice ludzkich zwłok, ale też opowiada o swych najbardziej pasjonujących śledztwach.''

9. Charlie i fabryka czekolady - Roald Dahl


Mówcie co chcecie, ale ja lubię wracać do książkowego dzieciństwa. Fajnie było przeczytać po raz kolejny po latach tę książkę i przypomnieć sobie historię chłopca, który miał zaszczyt poznać niesamowitego ,,czarodzieja słodyczowego''. Szybko ją pochłonęłam i to z wielką przyjemnością. Czytałam, czytałam i czytałam. Niby nic szczególnego, a można wrócić do (w moim przypadku) wczesnej podstawówki, kiedy czytało się takie właśnie lekkie książki pobudzające w ogromnym stopniu wyobraźnie.

Opis: ,,Charlie znajduje Złoty Kupon do fabryki czekolady szalonego pana Wonki. Pracują w niej małe tajemnicze stworzenia, które uwielbiają kakao. Rzeką płynie czekolada, a wszystkie rośliny zrobione są ze słodyczy. Czy ty też masz ochotę popłynąć landrynkową łodzią i spróbować gumy o smaku trzydaniowego obiadu? Albo dostać telewizor, z którego można wyciągać prawdziwe czekoladowe batoniki?
Łakomczuchy, przed wami idealna książka na deser!''

Mam nadzieję, że do końca stycznia nie kupię już żadnej, ani jednej książki. Nie dość, że jestem uzależniona od kupowania papierowych to teraz również ebooków. To jest przerażające... Życia mi nie starczy na przeczytanie tych wszystkich zalegających na półkach pozycji :D Dajcie znać, czy coś z tego czytaliście i co uważacie o nich. Chętnie poczytam.

Najważniejsza kwestia dzisiejszego dnia - zmieniłam zupełnie nazwę serii, dawniej znanej jako Sobotnie polecajki! Jak widzicie, teraz brzmieć to będzie Z herbatą w ręce (nie z kawą, bo jej niecierpię...), myślę, że ładniej się teraz będzie prezentować. Tymczasem zapraszam do dzisiejszego zbioru ciekawych artykułów minionego tygodnia.

Gdzie kupować książki i nie zbankrutować?

Czy każdy powinien napisać książkę?

Przepis na twarogowe faworki

Ciekawe techniki rękodzielnicze

Zaskoczenia i rozczarowania książkowe blogerek 2017 roku

Lubię takie posty, ni to podsumowanie, ni to niewiadomo co :D Sama robiłam również post, ale tylko z najlepszymi książkami roku, gdzie blogerzy również się uaktywnili. Zajrzyjcie, jeśli jeszcze nie widzieliście.

Porto Timoni - plaża którą trzeba zobaczyć

Moje marzenia, te większe, tyczą się wszystkiego co związane z podróżowaniem. Jest tyle miejsc które chcę zobaczyć i oto kolejne z nich.

Jak czytać więcej i szybciej?

Coś idealnego dla tych, którzy martwią się, że jakoś mało książek miesięcznie im wychodzi na liście przeczytanych. 

Przegląd singli

Uwielbiam przeglądy singli w wykonaniu autora bloga Sniffonia. Można tyle fajnych nut poznać... Polecam, jeśli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z tym blogiem.

Tytuł oryginalny: The One Thing
Liczba stron: 304
Tłumaczenie: Julia Wolin
Wydawnictwo: Amber
Data premiery: 20.10.2015

Kiedy wydaję mi się, że wszystko się wali i moje życie to ocean, którego nie jestem w stanie przepłynąć, myślę sobie wtedy, że gdzieś na świecie jakiś człowiek ma o wiele większe problemy i przeszkody do pokonania niż ja. Jestem zdrowa, w pełni sprawna, a potrafię narzekać na takie głupoty, że szkoda gadać. Ludzie rodzą się bez kończyn, z chorobami nieuleczalnymi, są głusi, albo...niewidomi. I dzisiaj opowiem o pewnej niewidomej dziewczynie, a raczej o książce której jest ona główną bohaterką, czyli ,,Coś mojego''. O książce niecodziennej. Nie da się po przeczytaniu o niej zapomnieć ot tak, o tej całej historii, która rozgrywa się na kartach książki. 

W książce mamy przedstawioną historię stosunkowo inną niż spotykamy najczęściej w typowych powieściach, zwłaszcza młodzieżowych, ponieważ został poruszony bardzo wyraźnie (nie) problem niewidomych. Historia Maggie jest czymś co powinien znać każdy. Oryginalność tej książki jak można się domyślić, polega na głównej niewidomej bohaterce. Maggie to zwykła nastolatka, która na skutek zapalenia opon mózgowych straciła wzrok. Od kilku miesięcy jest niewidoma i stara się pogodzić z zesłanym losem, który zniszczył jej m.in. sportową karierę oraz dobre dotychczas kontakty z (niby) przyjaciółmi, którzy po tym wydarzeniu ją porzucili i nie przyznają się do niej. Wiele ludzi widzących może sobie pomyśleć, że utrata wzroku na zawsze to koniec świata, życie traci sens. No bo jak można dalej żyć nie widząc co się wokół dzieje? Nie widząc nawet jak się wygląda? Jak można w ogóle normalnie funkcjonować? Wydaję mi się, że kiedy człowiek staje oko w oko z tym, nie ma innego wyjścia niż pogodzenie się z losem, mimo że początkowo może uważać to za ogromny problem i przeszkodę w życiu.

Maggie to dziewczyna niby zwykła, ale jednak równocześnie niesamowita, silna, ironiczna i rozczulająca. Brak wzroku stał się częścią nieodłączną jej życia i ona doskonale ma tego świadomość. To że jest niewidoma, nie znaczy, że trzeba ją ze wszystkiego wyręczać. Ona sama doskonale o tym wie i w kółko to przypomina każdej napotkanej osobie, która chcę za nią coś zrobić, bo ,,sama sobie nie poradzi''. Uważam, że idealnie, w dziesiątkę trafiono tutaj z przełamaniem pewnego stereotypu. Jak osoba niewidoma może normalnie żyć i nie myśleć, o samobójstwie przykładowo? Jak widać może. Nie każda osoba niewidoma jest zależna od innych, nie każda taka osoba musi być pod czyjąś opieką w każdej sekundzie swojego życia. Ona też jest człowiekiem, tylko po prostu nie widzi. Tak jest i już będzie prawdopodobnie do końca, nic raczej na to nie poradzi. Jasne, ludzie są różni i niektórzy nie są w stanie sobie samemu poradzić z tym co ich spotkało, ale jednak przyznać trzeba, że zdarzają się przypadki ,,Zosi-samosi''. Maggie chyba bardziej wpisuje się w tą drugą grupę, moim skromnym zdaniem, chociaż jakby ktoś się uparł, to może i by ją wepchnął którąś częścią ciała również do pierwszej.
Książka ,,Coś mojego'' nie jest jednak taka zwyczajna jak mogło się dotychczas wydawać. Dlaczego nie? Musicie się przekonać czytając ją, bo jak powiem słowo za dużo to chyba wszystko zawalę. 

,,Coś mojego'' czytałam już dwa razy. I za każdym razem ją przeżywam, płaczę jak bóbr z powodu smutku ale również radości i nigdy chyba nie przestanę. Ta książka tak bardzo wpłynęła na moje życie, tak bardzo wzbudza we mnie emocje i tak bardzo ją kocham... Jest niesamowita, genialna i wspaniała. Czytajcie ją ludzie, przeżywajcie i zachwycajcie się nią, bo jest czym. Autorka ,,Coś mojego'' napisała kawał dobrej historii. Jestem jej za to wdzięczna. Brakuje moim zdaniem na rynku takich książek jak ta. Jest to pozycja obok której nie można przejść obojętnie i nie można jej przelecieć tylko wzrokiem. Człowiek chcąc nie chcąc, podczas czytania zaczyna myśleć w jakiś sposób nad pewnymi aspektami. Ta książka po prostu robi z czytelnikiem coś dziwnego, otwiera jego umysł na rzeczy, o których nigdy bardziej nie myślał, niż w momencie czytania tej pozycji. ,,Coś mojego'' pokazuje bardzo wyraźnie, że człowiek nie jest niezniszczalny ani wewnątrz ani zewnątrz i każdego może dotknąć przykładowo jakieś załamanie choćby emocjonalne. Maggie to dziewczyna, która od życia potrafi ,,dostać z liścia'', często nie idzie coś po jej myśli, ale w głębi wie, że nie może się poddać i musi przezwyciężyć swoje chwilowe załamania, bezradność, które potrafiło ją dotknąć nie raz i nie dwa. Choć z zewnątrz to twarda dziewczyna, to w głębi jest bardzo delikatna i niektóre wydarzenia, które poznacie w trakcie czytania książki, mocno i boleśnie jej dotykały, dawały się wyraźnie we znaki.
,,Coś mojego'' to tak naprawdę kwintesencja tego czym jest nadzieja, miłość, przyjaźń i walka z przeciwnościami. To wszystko jest tutaj zawarte. W tej niepozornej książce. Przeczytajcie to, bo warto.

Polecajki to coś co chcę uregulować w tym roku, czyli pisać je zawsze w ten sam dzień. Od samego początku zamysł był na to taki, żeby pojawiały się co tydzień, dokładniej w sobotę jak sama nazwa w tytule wskazuje. Wyszło w praniu, że pojawiają się raz na ruski rok. Zwyczajnie o nich zapominam, bo biorę się za jakieś inne posty + pracuję na drugim blogu, na którym polecajki też są zaniedbane. Trza się wziąć do roboty i trzymać postanowienia, chyba zacznę notować w kalendarzu, że tego i tego dnia ma być taki i taki post, bo skleroza młodzieńcza się we mnie jakaś odzywa. Człowiek chcę, a zapomina i wychodzi... nic z tego :D A polecajki kocham pisać, bo są bardzo luźne i szybkie do ,,skonstruowania'' w porównaniu do moich innych wpisów, które po kilka dobrych godzin potrafię pisać. Miłego czytania :*

Jak ze zwykłej komody zrobić biblioteczną - DIY

Zacznę od przecudownej, uzdolnionej jak nie wiem co - Sandrynki. Ta kobieta po prostu pozamiatała wszystko. W jej jednym z nowszych wpisów możemy zobaczyć pomysł na przerobienie nudnej komody, która być może nam zalega gdzieś w piwnicy i czeka, aż nadejdą lepsze czasy. Jak w prosty sposób przerobić ją w biblioteczną? To właśnie znajdziecie w poście z DIY Sandrynki.

List otwarty do osób, które ADHD nie doświadczyły, a powielają stereotypy

Niektórzy nie mają świadomości w pełni co ADHD w ogóle oznacza, że coś takiego naprawdę istnieje i nie jest to żaden żartobliwy wymysł ludzkości. Wpis Gosi może dać do myślenia niektórym. To co napisała jest genialne i cały blog jest również genialny. Warto zajrzeć.

7 drobnostek, które irytują mnie w Wielkiej Brytanii

Co irytującego jest i dzieje się w Wielkiej Brytanii, czego m.in. autorka bloga Mama i Mia ,,nie trawi''? Niby drobnostki, tak jak w tytule, ale jak się zastanowię, to mnie również by pewne sprawy denerwowały, gdybym tam mieszkała.

Jak żyć z twarzo-włoso-maniaczką? - wyznania mężczyzny

Szkoda, że dopiero w styczniu na to trafiłam. Świetny tekst, z przymrużeniem oka :D Musicie to przeczytać, bo nie wiem aż co pisać.

Spaghetti z makaronem ryżowym

Kiedyś z mamą robiłyśmy z makaronem ryżowym sałatkę (wiecie, makaron, warzywka, sos itd.), było całkiem smaczne, ale sam w sobie makaron był bez smaku i zastanawiałam się, co można by przy jego użyciu zrobić, żeby dało się jeść ze smakiem. Chyba znalazłam odpowiedź. Jest pomysł na obiad chociaż. Zapowiada się naprawdę smacznie.

Sałatka z fetą

Bardzo, bardzo banalna sałatka. Idealny pomysł np. na lunch właśnie :) Ja jestem sałatkowym-pożeraczem i mogłabym jeść je w kółko. Makaronowe, z kuskusem, same warzywne, owocowe i inne pyszności. Przepis Marty na pewno sobie wykorzystam, lubię takie łatwe i szybkie przepisy.

Kalendarze do pobrania na 2018 rok

Sama nie drukuję tego typu kalendarzy, bo nie mam po pierwsze drukarki, a po drugie jak już to wolę mieć zwykły kalendarz ,,książkowy'', w którym jest dużo miejsca na zapisywanie różnych rzeczy. Ale mimo wszystko, Ada wykonała kawał dobrej roboty. Ten złoty kalendarz jest taki piękny...

Polskie książki wyróżnione w 2017 roku

Wpis naprawdę ciekawy i interesujący na pewno nie tylko dla książkoholików. Trzeba mówić głośniej o takich książkach (czyt. mało znanych, polskich autorów), bo człowiek nawet nie ma pojęcia jakie cuda ukradkiem wychodzą spod rąk rodowitych pisarzy.

Mam nadzieję, że coś wpadło wam w oko i być może zainteresowało. Dajcie koniecznie o tym znać :)

Liczba stron: 220
Wydawnictwo: Zwierciadło
Data premiery: 20.09.2017

Katarzyna Miller jest autorką bardzo znanych książek takich jak ,,Bez cukru, proszę'', ,,Instrukcja obsługi faceta'' czy ,,Chcę być kochana tak jak chcę''. To tylko kilka tytułów jej autorstwa. Pani Kasia to kobieta szczera, pisząca i mówiąca głównie do kobiet, ale i nie tylko. Na głowie rządzą rude loki, a w głowie? Chęć mówienia i pisania o miłości, byciu sobą, kochaniu życia i ludzi wokoło. Katarzyna Miller to nie jedynie autorka kultowych książek. Co najważniejsze to kobieta z wielkim sercem, psycholożka, psychoterapeutka oraz felietonistka. Ludzie kochają ją za to jaka jest. Za jej prawdziwość. I za jej psychologiczne książki, które nie są podręcznikami z mnóstwem nudnych zdań, które zapomnimy i nie zrozumiemy. Jej książki to coś niesamowitego. Jej sposób pisania jest lekki, nawet bardzo. Współczesny, przez co łatwo i szybko się czyta. Moja mama uwielbia tą kobietę i teraz wiem dlaczego. W październiku udało mi się wygrać najnowszą książkę Katarzyny Miller u bardziejpozytywny.pl i był to idealny pretekst to zapoznania się z twórczością tej cudownej kobiety. Do moich rąk dokładnie trafiła pozycja ,,Zrób to kochanie'', czyli tegoroczna nowość. Jak wypadła? Co o niej sądzę? 

Na początku myślałam, że będzie w niej tylko sam tekst i nic po za tym. Okazało się jednak, że rozdziały są bardzo krótkie, a po każdym trzystronnicowym rozdziale mamy ćwiczenia do wykonania. Niektóre na prawdę mi się spodobały i miałam ochotę zacząć wprowadzać w życie pewne czynności jak np. uśmiechanie się częstsze do ludzi, nawet tych których nie znam i mijam zwyczajnie na ulicy. Bowiem jeden mały uśmiech może spowodować, że zły dzień zmieni się w coś pozytywnego dzięki temu małego gestowi :) Jedne ćwiczenia trzeba, a w zasadzie można wypełniać zwyczajnie pisząc coś, ale jednak przeważają w tej książce zadania które można zrobić w realu. I są to zadania pozytywne, które może nawet pomogą przełamać pierwsze lody w jakiejś nowej znajomości albo będą początkiem zmiany siebie samego na lepsze. 

W książce ,,Zrób to kochanie'' to Ty jesteś najważniejszy. Liczysz się Ty i nic więcej. Ale nie jest to przedstawione w sensie egoistycznym, absolutnie. Chodzi tu bardziej o to, żeby nauczyć się szacunku do samego siebie, pokochania siebie, zaakceptowania tego kim jesteśmy. Wspominałam, że w książce są bardzo krótkie rozdziały. To prawda, ale nie zmienia to faktu, że w nich zawarty jest ogrom przydatnej wiedzy, ogrom historii innych ludzi, ogrom porad jak pokochać i akceptować siebie samego. Jak czerpać radość z życia i być jego reżyserem. Jest to fantastyczne. Nie trzeba wielu słów żeby wyrazić swój przekaz jak widać. Pani Kasia idealnie trafiła ze wszystkim... Tak napisać psychologiczną książkę, tak naturalnie, tak (nie)zwyczajnie. Tak skutecznie trafić w serce czytelnika.

Jeśli ktoś się zastanawia czy ta książka jest dla niego, to powiem tak... Wiadomo, że jest to pozycja skierowana do starszej grupy czytających. Uważam, że nawet mój wiek nie wpasował się w stu procentach w nią. Było kilka takich rozdziałów, które były raczej skierowane do dorosłych, którzy mają dzieci, doświadczenia m.in. zawodowe. Ale nie zmienia to faktu, że dla mnie znalazło się trochę przekazów i rozdziałów, które trafiły w moje młodziutkie serce :) Mimo to, podobało mi się i przeczytałam tę książkę z prędkością światła.
Książka jest na pewno godna uwagi. Już teraz wiem, że nie jest to moje ostatnie spotkanie z tą autorką. Mam ochotę chłonąć jej książki. Z niektórymi może trochę poczekam, ale nie ważne kiedy będę miała je przeczytać, zrobię to. Ta kobieta przekazała mi tyle pozytywnej energii, za co jestem jej wdzięczna :* Jej najnowsza książka potrafi człowieka wiele nauczyć i zachęcam dlatego do sięgnięcia po nią.