Z młodzieżówkami zawsze mi było po drodze, bo czasami odczuwam potrzebę ,,odmóżdżenia" się i to zazwyczaj okazuje się dobrym wyborem. 

Z ciekawością zaczęłam wspomnianą książkę i... początkowo szło mi opornie 🙏 Nie mogłam się wgryźć wtedy w AŻ TAK młodzieżową powieść jaką się okazała, ale później już popłynęłam, choć nie zapałałam przy tym większą miłością. Była w porządku, tak po prostu!

Klimat Kanadyjskiego liceum, słuchajcie... Młodzi ludzie ze swoimi problemami, ciekawymi zainteresowaniami, własnym stylem bycia. Różni. Totalnie coś co uwielbiam, to trzeba przyznać.

Macy to główna bohaterka, z którą mogłabym się zaprzyjaźnić. Młoda dziewczyna, która znana jest z bycia kapitanką MĘSKIEJ drużyny piłki nożnej. Wykreowana na silną osobę, która dąży do tego co sobie postawi za cel. Czy autorka stworzyła za jej pomocą kolejne powielanie stereotypów? Niekoniecznie, bo Macy jest raczej akceptowana w licealnym środowisku będąc tytułową ,,chłopczycą" i sama również wydaje się akceptować swoje ja. To odważna dziewczyna. Lubimy to 💛

Autorka spróbowała przekazać wiele tematów, bardzo ważnych, pomiędzy tym licealnym życiem, miłostkami i sportem. Tematy nam przyziemne, bo trauma, orientacja seksualna, strata kogoś bliskiego... Czy właśnie pierwsze nastoletnie miłości, kompletna ekscytacja. Pomyślałam dzięki temu sobie, że hej! całkiem nieźle.