,,Kiedy ja wypuszczałam balon zażyczyła sobie przyjaciela. I go dostałam. Niech przyniesie ci szczęście."

Potrzebowałam chwili, aby docenić tę powieść i poczuć ją całą sobą. Tak naprawdę. Z czułością i zrozumieniem.

Historia, przez którą prowadzi nas Emmie Blue, czyli główna bohaterka jest... Zwyczajna, prosta? Realna? Oczywiście. I właśnie to było w niej najpiękniejsze! 💛

To przede wszystkim książka o przeznaczeniu, nadziei i budowaniu relacji. Nie zabrakło w niej szczęścia, wzruszenia, smutku i myśli - jestem z ciebie dumn*. Kocham to, choć miałam duże oczekiwania i przez to minimalnie mnie zawiodła, ale to element mało znaczący jak się okazało 🌼

Wiecie, czasami są takie książki, które po prostu czytamy, jesteśmy dla nich, a one dla nas i to prawdziwie cudownie spędzone godziny. A więc ,,Moja droga Emmie Blue"... Jest nawet czymś więcej 🎈

Chwyciła za serce, płynęła własnym tempem i gdy ją skończyłam, nie umiałam powiedzieć, czy się cieszę, jestem zaskoczona, czy może chcę powrotu do Emmie i jej życia, które nie jest usłane różami, przechodzi ciężkie chwile w różnych momentach życia i próbuje uwierzyć, że jeszcze będzie pięknie. 

Sama tego nie wiedziałam, ale bardzo potrzebowałam takiej lektury. Zwykłej, a jednocześnie która napawa uczuciem o dziwo spokoju! Tak, pomimo tego, jak różne odczucia mi towarzyszyły. Uświadomiłam to sobie, gdy wróciłam do jej czytania i po prostu płynęłam strona po stronie ❤️