ℛℯ𝒸ℯ𝓃𝓏𝒿𝒶 ,,𝒰𝓅𝒾ℴ𝓇 𝒪𝓅ℯ𝓇𝓎" - 𝒢𝒶𝓈𝓉ℴ𝓃 ℒℯ𝓇ℴ𝓊𝓍

Po kilkumiesięcznym zastoju, udało mi się przeczytać ,,Upiora opery"! 🖤

Jest to klasyka literatury grozy, której akcja osadzona jest w świecie tytułowej opery. Panujący mrok, tajemniczość tak straszna, że wydawała się piękna. Zakamarki, podziemia, wielka scena i przerażające sekrety.

To historia Erica, który zadziwia swoją osobą i jest wyjątkową postacią. Zdolny kompozytor, inaczej ,,Anioł Muzyki" ze deformowaną twarzą, który niekiedy nas przerazi, zaskoczy, zasmuci, a może doprowadzi do złości. 

Bohaterowie skłaniają chwilami do refleksji, ale wywołują też emocje, które mogą być sprzeczne ze sobą. Niesamowicie intrygowała mnie z nich m.in Christine i jej osobowość. Też ogółem artyści, którzy byli poboczem, ale i tak przyciągali sobą uwagę, nadawali tła tej historii. Nie mniej, Eric to postać, którą każdy powinien wysłuchać w tej książce.

A autor? 

Otacza bez przerwy operowym klimatem, specyficzną tajemnicą, a ilustracje autorstwa Anne Bachelier tylko podsycają nasz niepokój i ciekawość (taki niepokój to lubię, a nie mój na co dzień...). 

Wszystko jest w ciężkiej atmosferze, która zarazem fascynuje. Sposób w jaki zostało opisane otoczenie i myśli bohaterów, pozostają mi ciągle w głowie 🖤 

To była trochę ciężka powieść, ale dająca do myślenia, warta poznania i to obowiązkowo! Dla tej choćby aury, warto.