Na początku sierpnia do szeregów nowych romansów wstąpiła kolejna książka Kennedy Fox ,,Tylko nie on".

Tym, co ją wyróżnia jest pandemia i kwarantanna osób, które nie są sobie obce, bo w dzieciństwie ukrywali prawdziwe uczucia jakimi darzyli się nawzajem. Później fakt faktem, dochodziło do nieporozumień w okresie dojrzewania, ale... Jak wiadomo, w takich książkach drogi nie mogą pozostać rozdzielone. Zwłaszcza gdy mamy motyw hate-love, więc prawie przypadkiem oboje trafiają pod jeden dach pięknej willi głównej bohaterki.

Cameron to kobieta, która pochodzi z bogatej rodziny i sama odziedziczyła modowe imperium. Brzmi imponująco! Od pierwszych stron jednak stwierdziłam, że dawno żadna postać nie była tak irytująca jak ona. Nie radziła sobie w sumie z niczym, wydawała mi się taka jakby głupiutka. Z początku strasznie egoistyczna, czasami wydawała się też nachalna. Liczyłam, że się polubimy, ale od początku wiadome że nie...

Elijah za to pochodzi z biedniejszej rodziny, poza tym jest ambitnym chłopem, co jest dobrą cechą. Ale! Coś obojga dalej do siebie ciągnie, a takie zamknięcie tylko to podsyca. 

Sęk w tym, że... Wszystko w tej książce zepsuły najbardziej dialogi. Naprawdę, nie mogłam czasami tego czytać. Nudne od samego początku i wydały mi się jakby sztuczne. Ciężko to wytłumaczyć, ale ja uwielbiam jak jest dużo dialogów w książkach, tylko gdy one są interesujące, a nie ciągłe dogryzanie albo takie gadanie byle gadać.

Czytałam raczej, żeby skończyć i móc zacząć coś innego niż z ciekawości co będzie dalej, bo najzwyczajniej nic mnie tam nie ciekawiło. Ani ich relacja, ani ich sytuacja ani to że tak szybko człowiek może zmienić nastawienie do życia i sytuacji, w sumie pandemicznego zamknięcia.

Nie mniej, to było moje pierwsze spotkanie z tym pisarskim duetem i przeczytam może kiedyś inne ich książki. Jeszcze się okaże, że po prostu ta nie była w moim typie, ale inne będą lepsze!! 😈