ℛℯ𝒸ℯ𝓃𝓏𝒿𝒶 ,,𝒪𝓅𝒾𝓁𝓀𝒾 𝒾 ℴ𝓀𝓇𝓊𝓈𝓏𝓀𝒾" - 𝒯ℴ𝓂𝒶𝓈𝓏 𝒥𝒶𝓈𝓉𝓇𝓊𝓃

Ta książka była bardzo dobra... Bolesna, a zarazem piękna i nietuzinkowa.

Rok za rokiem śledzimy historię człowieka, który odkrywa przed nami swoje wady oraz wady całego życia. Widzimy lata, które mijają w mgnieniu oka. Bohater niczego nie idealizuje w swoim snuciu opowieści, co było fenomenalne. Jest to zbiór jego zwierzeń, czasami bardzo prywatnych, chwilami ciężkich i też mniej, a także tak pięknych, że uśmiechałam się z łezką w oku 👉👈

,,Opiłki i okruszki" są przepełnione emocjami, mimo krótkiej formy. Książka złamała mi trochę serce, nie będę ukrywać, a gdy ją zamknęłam, po przeczytaniu jednym tchem, poczułam potrzebę zacząć całkowicie od nowa! 

To była niesamowita podróż w czasie, poznanie tego co odległe i teraźniejsze, nie tylko dla nas. Dla niego, nawet dla czujnego obserwatora tych wyjątkowych chwil.

Co ciekawe, po tej lekturze, wróciła mi chęć do czytania... To mówi samo za siebie ❤️ Na pewno w krótkim czasie zrobię reread, bo czuję taką wewnętrzną potrzebę.